تعداد بذر در میوه خیلی زیاد است. درختان دارابی سریع‌الرشد و مقاوم به سرما است. همچنین این درختان به بیماری تریستزا بسیار حساس هستند.

تعداد بذر در میوه بسیار کم و شاید بتوان آن را رقمی بی‌بذر تلقی نمود.

اندازه درخت متوسط با تاج پخش و بوته‌ای است. جوانه‌های گل و گل‌ها ریز و گل‌دهی در تمام طول سال انجام می‌شود. فصل اصلی گل‌دهی در بهار و اواخر تابستان است.

پرتقال بعد از سیب دومین میوه‌ای است که در جهان مورد مصرف عموم مردم است. این گیاه بومی شمال شرقی هند و نواحی مرکزی چین است. شکل عمومی درختان پرتقال بزرگ و عمودی با شاخه‌های افقی است.

در ایران میوه‌های تولید شده در منطقه جیرفت از بهترین کیفیت برخوردار هستند. با آن که در دنیا این میوه مورد توجه است اما در ایران به دلیل تلخی غشا آبدان‌ها، کمتر مورد توجه قرار گرفته است.

ارقام جنس فورچونلا اکثرا به عنوان گیاه زینتی و یا گلدانی به دلیل پاکوتاهی استفاده می‌شود. درختان پاکوتاه، دارای برگ‌های ریز، میوه‌های کوچک با دو تیپ گرد و کشیده و محتوی ۳-۵ پره و تعداد کمی بذور با لپه‌های سبز از مشخصه‌هایی هستند که برای شناسایی گیاهان این جنس استفاده می‌شود.

از ارقام گونه پوملو سه رقم معروف در ایران دیده می‌شود که در ذیل شرح می‌دهیم.

از طرفی در شمال ایران نور و دما کافی تامین نمی‌شود و میوه این گیاه دارای پوست کلفت، گوشت خیلی کم و بسیار خوش عطر و طعم است. رقم یافا خاصیت سال‌آوری داشته و دو نوع درشت پوست کلفت و کوچک تخم مرغی در شمال ایران وجود دارد.

از نظر خصوصیات رشدی تمایل به رشد عمودی داشته و تا حدودی مقاوم به سرما است. دوره رشد میوه حدود ۶ ماه است و به ندرت میوه با یخبندان مواجه می‌شود.

مصرف منظم پرتقال و انواع دیگر مرکبات به دور ماندن از بیماری‌هایی مانند برخی از انواع سرطان و دیابت هم کمک می‌کند.

فلاونوئیدهای موجود در پوست مرکبات به جلوگیری از رشد و گسترش سلول‌های سرطانی کمک می‌کند. برای مثال، فلاونوئیدها باعث تنظیم یا برنامه‌ریزی برای مرگ سلول‌های غیرطبیعی می‌شوند.

برای مشاهده راه های درمان سوختگی مطلب مشخص شده را مطالعه کنید

کشور ایران مقام هفتم را در میان کشورهای تولید کننده مرکبات کسب کرده است، که در این میان استان مازندران بیشترین سهم در تولید مرکبات را more info دارا می‌باشد و پس از آن استان‌هایی نظیر فارس، کرمان و هرمزگان از دیگر تولید کنندگان مهم مرکبات می‌باشند.

پس از استفاده از آبلیمو، ممکن است خشکی، قرمزی و لایه برداری پوست بیشتر شود. بنابراین اگر پوست‌تان حساس است، به هیچ وجه سراغ این ماده نروید.